انواع تکالیف درسی از نظر محتوا

تکالیف درسی را از نظر محتوا می توان به چهار گروه تقسیم کرد :

1-  تکالیف تمرینی

2-  تکالیف آماده سازی وآمادگی

3-  تکالیف بسطی وامـتدادی

4-  تکالیف خلاقیتی

توضیحات کامل تر در ادمه ی مطلب

روز بزرگداشت حکیم خیام

28 اردیبهشت ماه روزبزرگداشت حکیم عمرخیام
 ریاضیدان،فیلسوف،ستاره شناس وشاعرایرانی
مبارک باد

نهاد و گزاره چیست؟

هر جمله دو بخش دارد به نام ( نهاد و گزاره ).

نهاد یعنی کننده ی کاریا بهتر است بگوییم کسی (کسانی) یا چیزی ( چیز هایی) که کار را انجام

می دهد.به بقیه جمله هم گزاره می گوییم.

                                     ....................

حال چگونه می توانیم نهاد را پیدا کینم؟

نهاد را با پرسیدن (چی کسی) و (چه چیزی) از فعل پیدا می کنیم.

مثال:

1.فصل تابستان فرا رسیده است.

چی چیزی فرا رسیده است؟( فصل تابستان).

(فصل تابستان) نهادجمله است و (فرا رسیده است ) گزاره .

                                     ...................

2.محمد برای دیدن دوستش به شیراز آمده است.

چه کسی آمده است؟ (محمد). (محمد) نهاد است و (برای دیدن

دوستش به شیراز آمده است) گزاره ی جمله است.

                                     ....................

نکته1: نهاد ممکن است بیشتر از یک کلمه باشد.

مثال:

1.بچه های زرنگ کلاس پنجم مدرسه ی مصلّی نژاد آمدند.

در جمله بالا (بچه های زرنگ کلاس پنجم مدرسه ی مصلّی نژاد) نهاد

و (آمدند) گزاره است.

                                    ....................

نکته2:در بعضی جمله ها نهاد پنهان است.

مثال:

1.علی را بیاور.

کامل این جمله این است: (مثلا :محمد ، علی را بیاور.

چه کسی علی را بیاورد؟ محمد.

اما محمد در جمله نیست.

پس نهاد غایب است.

روز بزرگداشت فردوسی

سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی کاتب شاهنامه ی بزرگ را به همه ی پارسی زبانان جهان تبریک می‌گویم.

تفاوت گذار و گزار

از دوران دبستان  و نوشتن املا مدت‌ها گذشته اما گاه و بیگاه در تفاوت “گزار” و “گذار” دچار اشتباه می‌شویم و می بینیم که برخی افراد تحصیل کرده نیز به اشتباه از این دو کلمه استفاده می کنند.

. مثلاً در کلماتی مانند: قانون گذار، نماز گزار، خدمت گزار و مانند آن‌ها. اصلی ترین روش برای شناخت تفاوت این ترکیب‌ها ، توجه به شکل نوشتن فعل‌های “گذاشتن” و “گزاردن” و معنی آنهاست.

در مورد مصدر گذاشتن: (گذار ریشه فعل گذاردن است و به معنی گذاشتن است)
معانی: قرار دادن، جای دادن، ترک کردن، عبور کردن، وضع کردن، اجازه دادن و موارد مشابه اینهاست.
مثال: کتاب را در قفسه گذاشتم. (قرار دادم)
-نظر پدرت چه بود؟ -پدرم راضی نبود، اما بالاخره گذاشت. (اجازه داد)
مرگ او اندوه بزرگی را در قلبم گذاشت. (معنای مجازی قرار گذاشتن)
دیگر کاربردها: واگذاردن، واگذار کردن: تسلیم کردن، به عهده‌ی کسی انداختن- جا گذاشتن، گرو گذاشتن- بنیانگذار: بنا کننده- سیاستگذار: وضع کردن سیاست -پایه گذار- سرمایه گذار- امانت گذار- بیمه‌گذار- قانون گذار- فرمان گذار- فروگذار و …

در مورد مصدر گزاردن: (= گزاریدن)
معانی: انجام دادن و به‌ جا آوردن، پرداختن (وام، مالیات و غیره)، بیان کردن، ترجمه کردن، تفسیر کردن، رسانیدن و تبلیغ کردن ( پیغام، پیغمبری و غیره)، بیان کردن، صرف و خرج کردن
کاربردها: گزارش، بیان کردن، اظهار کردن: سخن گزاردن، پاسخ گزاردن- نمازگزار: به جای آورنده‌ی نماز- خدمتگزار: به جای آورنده‌ی خدمت- سپاسگزار: به جای آورنده و ادا کننده‌ی تشکر- وام‌ گزار: پرداخت کننده‌ی وام- پیام گزار: پیام آور- خواب‌ گزار: تعبیر کننده‌ی خواب – حق‌گزار: ادا کننده‌ی حق- مصلحت گزار: خیر اندیش- گله گزار: گله کننده – باج گزار: باج دهنده

حین نوشتن چنین عباراتی مثلاً نمازگزار، با خودتان بگویید: نماز گذاشتن یا نماز گزاردن؟ نماز قرار دادن یا نماز به جا آوردن؟ مسلماً پاسخ درست را می‌یابید. خدمت گذاشتن یا گزاردن؟ و …

بالاخره چطور “گذار” و “گزار” را از هم جدا کنیم؟!
به طور کلی می‌توان گفت:
هرگاه پسوند به معنی گذاشتن و قرار دادن باشد، با “ذ” می‌نویسیم.
هرگاه پسوند به معنی ادا کردن و به‌جا آوردن باشد با “ز” می‌نویسیم.

-معانی لغات برگرفته از فرهنگ معین

میلاد باسعادت حضرت مهــــــــــــــــــــدی (عج)

بن فعل

بن فعل :

درهرفعل بخشی است که مفهوم کار یا حالت از آن مشخص می شود که به این بخش «بن فعل » گفته می شود که ثابت است ودرساخت های شش گانه ی فعل می آید وپیام اصلی فعل را دربردارد.

مثال :

1)    خوردم - خوردی - خورد- خوردیم- خوردید  - خوردند

2)    می خورم - می خوری - می خورد - می خوریم - می خورید - می خورند

این فعل ها در عمل خوردن مشترک هستند . در قسمت 1 «خورد» و در قسمت 2 « خور»  یکسان هستند . این دو بخش بُن فعل هستند که مفهوم اصلی فعل را می رسانند .

بنا براین هرفعل دو بُن دارد : بُن ماضی -  بُن مضارع

توجـــــــــــه : فعل های گذشته و آینده از بُن ماضی ساخته می شوند وفعل های زمان حال و امر از بن مضارع .((مضارع یعنی زمان حال و ماضی یعنی زمان گذشته))

بازخورهای مجاز با احتیاط لازم

بازخورهای  مجاز با احتیاط لازم ::::

بازخورهای  مجاز با احتیاط لازم، به دو دسته می توان تقسیم کرد .

نخست بازخوردهایی است معلم با آگاهی و دانش لازم نقاط ضعف دانش آموز را می شناسد و به زبانی ساده و قابل فهم ،راهنمایی های لازم را  به او ارئه می نماید  لیکن توانمندی های دانش آموز را چندان که در شیوه قبل ، توجه می کرد، مد نظر قرار نمی دهد اگر هم به آنها توجهی داشته باشد،  بسیار کم رنگ است.  به عبارتی بر قسمت خالی لیوان تاکید دارند و به نقش معجزه آسای تشویقِ «توانستن »های دانش آموز چندان توجهی ندارد . بجاست که همکاران ارجمند باور کنند که  هرتشویقی ، پاسخی است به نیاز طبیعی و روانی کودک،  که دریافت آن در دانش آموز احساس ارزشمند بودن و اعتماد به نفس داشتن را  به وجود می آورد  و بر خلاف تنبیه که از عوامل بازدارنده است ، عاملی ترغیب کننده می باشد که به انسان نیرو می دهد . وقتی کودک را مورد تشویق قرار دهیم فرصتی فراهم می شود تا کودک به توانایی ، ظرفیت و ارزشمندی های خود پی ببرد و در نتیجه تصویر مثبت و ارزنده ای از خود در ذهنش ایجاد شود که بعدها شکل دهنده حرمت نفس او خواهد بود .

مثال :

  -  نیازمند آن است که ..... .

  -  درزمینه ی ..... به تقویت نیاز داری.

  -  به نظر می رسد در ..... مشکل داری.

دوم بازخورهایی که در گروه بازخورهای  مجاز قرار دارند لیکن معلم بدون توجه به جغرافیای بیان وبی آن که بررسی کند که این بازخورد  قدرت و توان انگیزشی  لازم را باخود همراه دارند یا خیر ، به تکرار ی  مکرر  توسط معلم پیوسته در هر فعالیتی تکرار می گردد  . مثلا معلم در هرفعالیتی  به دانش آموز بازخورد می دهد که :

 فرشته ی بهشتی املا تو خوب نوشتی.

فرشته  ی بهشتی تمرین رو خوب نوشتی.

و...

تولد حضرت امام سجاد علیه السلام مبارک

تولد حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام مبارک