بازخورهای مجاز با احتیاط لازم

بازخورهای  مجاز با احتیاط لازم ::::

بازخورهای  مجاز با احتیاط لازم، به دو دسته می توان تقسیم کرد .

نخست بازخوردهایی است معلم با آگاهی و دانش لازم نقاط ضعف دانش آموز را می شناسد و به زبانی ساده و قابل فهم ،راهنمایی های لازم را  به او ارئه می نماید  لیکن توانمندی های دانش آموز را چندان که در شیوه قبل ، توجه می کرد، مد نظر قرار نمی دهد اگر هم به آنها توجهی داشته باشد،  بسیار کم رنگ است.  به عبارتی بر قسمت خالی لیوان تاکید دارند و به نقش معجزه آسای تشویقِ «توانستن »های دانش آموز چندان توجهی ندارد . بجاست که همکاران ارجمند باور کنند که  هرتشویقی ، پاسخی است به نیاز طبیعی و روانی کودک،  که دریافت آن در دانش آموز احساس ارزشمند بودن و اعتماد به نفس داشتن را  به وجود می آورد  و بر خلاف تنبیه که از عوامل بازدارنده است ، عاملی ترغیب کننده می باشد که به انسان نیرو می دهد . وقتی کودک را مورد تشویق قرار دهیم فرصتی فراهم می شود تا کودک به توانایی ، ظرفیت و ارزشمندی های خود پی ببرد و در نتیجه تصویر مثبت و ارزنده ای از خود در ذهنش ایجاد شود که بعدها شکل دهنده حرمت نفس او خواهد بود .

مثال :

  -  نیازمند آن است که ..... .

  -  درزمینه ی ..... به تقویت نیاز داری.

  -  به نظر می رسد در ..... مشکل داری.

دوم بازخورهایی که در گروه بازخورهای  مجاز قرار دارند لیکن معلم بدون توجه به جغرافیای بیان وبی آن که بررسی کند که این بازخورد  قدرت و توان انگیزشی  لازم را باخود همراه دارند یا خیر ، به تکرار ی  مکرر  توسط معلم پیوسته در هر فعالیتی تکرار می گردد  . مثلا معلم در هرفعالیتی  به دانش آموز بازخورد می دهد که :

 فرشته ی بهشتی املا تو خوب نوشتی.

فرشته  ی بهشتی تمرین رو خوب نوشتی.

و...