کلاس پنجم سعدی
به وبلاگ کلاس پنجم سعدی خوش آمدید
کلاس پنجم سعدی
به وبلاگ کلاس پنجم سعدی خوش آمدیدسالگرد عروج ملکوتی رهبرکبیر انقلاب اسلامی
سالگرد عروج ملکوتی رهبرکبیر انقلاب اسلامی
حضرت امام خمینی (رحمه الله علیه)تسلیت باد
روش های علاقه مند کردن دانش آموزان به خواندن و مطالعه
علاقه به خواندن و مطالعه برای دانش‌آموزان، مهم و اساسی است. اهمیت
مطالعه تا جایی است که سازمان ملل، «حق خواندن» را جزو حقوق کودکان به‌حساب
آورده است.
اثرات
مثبت و فایده‌های مطالعه و کتابخوانی بی‌شمارند و در میان همه‌ی ملل
پذیرفتنی، برخی از این اثرات عبارتند از: افزایش علم و آگاهی، پیشرفت
تحصیلی، ایجاد تفکر و خلاقیت، آرامش روحی (کتاب‌درمانی)، لذت معنوی،
یادگیری راه و رسوم زندگی (مهارت‌های زندگی)، تعمیق و گسترش نگاه و فکر،
پندآموزی از تجربیات گذشتگان، غنی‌سازی اوقات فراغت، بسترسازی برای تولید
علم و ...
عادت به مطالعه و خواندن، امری «اکتسابی» است. بر اساس یافته‌های پژوهشی، نخستین عامل مؤثر در ایجاد عادت به مطالعه، نهاد «خانواده» است. در ضمن، بین ساختار خانوادگی و موفقیت فرزندان در خواندن و زبان، رابطه‌ی دوجانبه‌ای برقرار است. به‌عبارت دیگر، بین رشد زبان‌شناختی کودکان با تعداد کتاب‌هایی که می‌خوانند، رابطه‌ی معناداری وجود دارد. روان‌شناسان معتقدند: در ایجاد عادت به مطالعه، دوره‌ی کودکی بهترین دوره است و استفاده از عنصر «بازی» و «سرگرمی» در برانگیختن ذوق و شوق آنان به مطالعه و کسب لذت از آن، اهمیت خاصی دارد.
بقیه مطالب را در ادامه ی مطلب بخوانید.
بن فعل ماضی و مضارع
بن فعل :
درهرفعل بخشی است که مفهوم کار یا حالت از آن مشخص می شود که به این بخش «بن فعل » گفته می شود که ثابت است ودرساخت های شش گانه ی فعل می آید وپیام اصلی فعل را دربردارد.
مثال :
1) خوردم – خوردی – خورد- خوردیم- خوردید - خوردند
2) می خورم – می خوری – می خورد – می خوریم – می خورید – می خورند
این فعل ها در عمل خوردن مشترک هستند . در قسمت 1 «خورد» و در قسمت 2 « خور» یکسان هستند . این دو بخش بُن فعل هستند که مفهوم اصلی فعل را می رسانند .
بنا براین هرفعل دو بُن دارد : بُن ماضی – بُن مضارع
توجـــــــــــه : فعل های گذشته و آینده از بُن ماضی ساخته می شوند وفعل های زمان حال وامر از بن مضارع .
بن ماضی : در فعل های ساده پس از حذف« ـــَ ن » از مصدر ، بن ماضی باقی می ماند .بن ماضی در واقع فعل سوم شخص مفرد ماضی ساده است.
بن ماضی : مصدر بدون ـــــَ ن پایانی
مثل : دیدن = دید کاشتن = کاشت گفتن = گفت
(پس از حذف «ن » فعل سوم شخص مفرد در ماضی ساده اند )
بن مضارع : برای پیدا کردن بن مضارع ، فعل را به صورت امر در آورید وسپس حرف «ب» را از اول فعل بردارید ، آن چه باقی می ماند ، بن مضارع است . پس بن مضارع شکلی از فعل امر است که حرف «ب» از ابتدای آن حذف شده است .
پس فعل امر بدون حرف«ب» مثل : بخور = خور ببین = بین بکار = کار
نقش خانواده در ترغیب فرزندان به مطالعه و کتابخوانی
نقش خانواده در ترغیب فرزندان به مطالعه و کتابخوانی
در ادامه ی مطلب بخوانید
انواع تکالیف درسی از نظر محتوا
تکالیف درسی را از نظر محتوا می توان به چهار گروه تقسیم کرد :
1- تکالیف تمرینی
2- تکالیف آماده سازی وآمادگی
3- تکالیف بسطی وامـتدادی
4- تکالیف خلاقیتی
توضیحات کامل تر در ادمه ی مطلب
ادامه مطلب ...
روز بزرگداشت حکیم خیام
28 اردیبهشت ماه روزبزرگداشت حکیم عمرخیام
ریاضیدان،فیلسوف،ستاره شناس وشاعرایرانی
مبارک باد
نهاد و گزاره چیست؟
هر جمله دو بخش دارد به نام ( نهاد و گزاره ).
نهاد یعنی کننده ی کاریا بهتر است بگوییم کسی (کسانی) یا چیزی ( چیز هایی) که کار را انجام
می دهد.به بقیه جمله هم گزاره می گوییم.
....................
حال چگونه می توانیم نهاد را پیدا کینم؟
نهاد را با پرسیدن (چی کسی) و (چه چیزی) از فعل پیدا می کنیم.
مثال:
1.فصل تابستان فرا رسیده است.
چی چیزی فرا رسیده است؟( فصل تابستان).
(فصل تابستان) نهادجمله است و (فرا رسیده است ) گزاره .
...................
2.محمد برای دیدن دوستش به شیراز آمده است.
چه کسی آمده است؟ (محمد). (محمد) نهاد است و (برای دیدن
دوستش به شیراز آمده است) گزاره ی جمله است.
....................
نکته1: نهاد ممکن است بیشتر از یک کلمه باشد.
مثال:
1.بچه های زرنگ کلاس پنجم مدرسه ی مصلّی نژاد آمدند.
در جمله بالا (بچه های زرنگ کلاس پنجم مدرسه ی مصلّی نژاد) نهاد
و (آمدند) گزاره است.
....................
نکته2:در بعضی جمله ها نهاد پنهان است.
مثال:
1.علی را بیاور.
کامل این جمله این است: (مثلا :محمد ، علی را بیاور.
چه کسی علی را بیاورد؟ محمد.
اما محمد در جمله نیست.
پس نهاد غایب است.
روز بزرگداشت فردوسی
سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی کاتب شاهنامه ی بزرگ را به همه ی پارسی زبانان جهان تبریک می‌گویم.
تفاوت گذار و گزار
از دوران دبستان و نوشتن املا مدت‌ها گذشته اما گاه و بیگاه در تفاوت “گزار” و “گذار” دچار اشتباه می‌شویم و می بینیم که برخی افراد تحصیل کرده نیز به اشتباه از این دو کلمه استفاده می کنند.
. مثلاً در کلماتی مانند: قانون گذار، نماز گزار، خدمت گزار و مانند آن‌ها. اصلی ترین روش برای شناخت تفاوت این ترکیب‌ها ، توجه به شکل نوشتن فعل‌های “گذاشتن” و “گزاردن” و معنی آنهاست.
در مورد مصدر گذاشتن: (گذار ریشه فعل گذاردن است و به معنی گذاشتن است)
معانی: قرار دادن، جای دادن، ترک کردن، عبور کردن، وضع کردن، اجازه دادن و موارد مشابه اینهاست.
مثال: کتاب را در قفسه گذاشتم. (قرار دادم)
-نظر پدرت چه بود؟ -پدرم راضی نبود، اما بالاخره گذاشت. (اجازه داد)
مرگ او اندوه بزرگی را در قلبم گذاشت. (معنای مجازی قرار گذاشتن)
دیگر کاربردها:
واگذاردن، واگذار کردن: تسلیم کردن، به عهده‌ی کسی انداختن- جا گذاشتن،
گرو گذاشتن- بنیانگذار: بنا کننده- سیاستگذار: وضع کردن سیاست -پایه گذار-
سرمایه گذار- امانت گذار- بیمه‌گذار- قانون گذار- فرمان گذار- فروگذار و …
در مورد مصدر گزاردن: (= گزاریدن)
معانی:
انجام دادن و به جا آوردن، پرداختن (وام، مالیات و غیره)، بیان کردن،
ترجمه کردن، تفسیر کردن، رسانیدن و تبلیغ کردن ( پیغام، پیغمبری و غیره)،
بیان کردن، صرف و خرج کردن
کاربردها:
گزارش، بیان کردن، اظهار کردن: سخن گزاردن، پاسخ گزاردن- نمازگزار: به جای
آورنده‌ی نماز- خدمتگزار: به جای آورنده‌ی خدمت- سپاسگزار: به جای آورنده و
ادا کننده‌ی تشکر- وام گزار: پرداخت کننده‌ی وام- پیام گزار: پیام آور-
خواب گزار: تعبیر کننده‌ی خواب – حق‌گزار: ادا کننده‌ی حق- مصلحت گزار:
خیر اندیش- گله گزار: گله کننده – باج گزار: باج دهنده
حین نوشتن چنین عباراتی مثلاً نمازگزار، با خودتان بگویید: نماز گذاشتن یا نماز گزاردن؟ نماز قرار دادن یا نماز به جا آوردن؟ مسلماً پاسخ درست را می‌یابید. خدمت گذاشتن یا گزاردن؟ و …
بالاخره چطور “گذار” و “گزار” را از هم جدا کنیم؟!
به طور کلی می‌توان گفت:
هرگاه پسوند به معنی گذاشتن و قرار دادن باشد، با “ذ” می‌نویسیم.
هرگاه پسوند به معنی ادا کردن و به‌جا آوردن باشد با “ز” می‌نویسیم.
-معانی لغات برگرفته از فرهنگ معین
