در ارزشیابی توصیفی چهار سطح برای سنجش فراگیران مدنظر معلم می باشد که عبارتند از:
خ خ یعنی بالاترین سطح که همان خیلی خوب است.
خ دومین سطح که همان خوب می باشد.
ق ق سومین سطح و به معنای قابل قبول است.
ن آخرین و پایین ترین سطح و به معنای نیاز به تلاش بیشتر فراگیر می باشد.
در ارزشیابی توصیفی به جای نمره دادن به فراگیر، از عبارت های کیفی که به بازخورد توصیفی معروف هستند.مثل: تلاش خوبی داشته ای وپیشرفتت قابل تحسین است. با انجام تمرین بیشتر یادگیری شما افزایشمی یابد و... استفاده می شود.
ارزشیابی توصیفی به زمان خاصی محدود نمی شود.
این ارزشیابی در محیط های یادگیری فعالیت های خارج از کلاسو محیط زندگی نیز جریان دارد و به تلاش وپیشرفت فراگیران امتیاز تعلق می گیرد.
برای جمع آوری اطلاعات دقیق تر وبیشتر ازفراگیران،ابزارهای ارزشیابی بسیاری وجود دارد ؛مانند:پوشه کار، آزمون های مدادی- کاغذی ، آزمون های عملکردی ،چک لیست مشاهدات ، فهرست وارسی و .....
اصل ارزشیابی توصیفی بر ارتقا فراگیران به پایه های بالاتر استمگرزمانی که فراگیری به دلایل خاصی به اهداف موردنظر نرسیده باشد.