بن فعل :
درهرفعل بخشی است که مفهوم کار یا حالت از آن مشخص می شود که به این بخش «بن فعل » گفته می شود که ثابت است ودرساخت های شش گانه ی فعل می آید وپیام اصلی فعل را دربردارد.
مثال :
1) خوردم – خوردی – خورد- خوردیم- خوردید - خوردند
2) می خورم – می خوری – می خورد – می خوریم – می خورید – می خورند
این فعل ها در عمل خوردن مشترک هستند . در قسمت 1 «خورد» و در قسمت 2 « خور» یکسان هستند . این دو بخش بُن فعل هستند که مفهوم اصلی فعل را می رسانند .
بنا براین هرفعل دو بُن دارد : بُن ماضی – بُن مضارع
توجـــــــــــه : فعل های گذشته و آینده از بُن ماضی ساخته می شوند وفعل های زمان حال وامر از بن مضارع .
بن ماضی : در فعل های ساده پس از حذف« ـــَ ن » از مصدر ، بن ماضی باقی می ماند .بن ماضی در واقع فعل سوم شخص مفرد ماضی ساده است.
بن ماضی : مصدر بدون ـــــَ ن پایانی
مثل : دیدن = دید کاشتن = کاشت گفتن = گفت
(پس از حذف «ن » فعل سوم شخص مفرد در ماضی ساده اند )
بن مضارع : برای پیدا کردن بن مضارع ، فعل را به صورت امر در آورید وسپس حرف «ب» را از اول فعل بردارید ، آن چه باقی می ماند ، بن مضارع است . پس بن مضارع شکلی از فعل امر است که حرف «ب» از ابتدای آن حذف شده است .
پس فعل امر بدون حرف«ب» مثل : بخور = خور ببین = بین بکار = کار